Nahçivan’da Sessiz Sakin 2 Gün!
Nahçivan’a ilk kez gittim. Aslında hiç aklımda olmayan bir gezi oldu. İran’daki zam protestolarına denk gelmemden ötürü kesilen internetle işler iyice zorlaşmıştı benim için. Bu geziye vesile olması açısından o kadar da kötü sayılmaz. Sonuçta yoldayken her şeye hazırlıklı olmak gerekiyor. Benim için her ne kadar yeni tecrübeler olsa da… Buna göre yeni yolculuklarımı daha iyi organize edebilirim artık. Asıl konumuza geri dönersek Nahçivan oldukça küçük bir yer ve aslında yapılacak çokta fazla bir şey yok. Benim geldiğim Kasım ayları zaten turizm mevsimi olmadığından iyice bir sessizlik çökmüş ve şehirde gezerken bir yalnızlık hissine kapılmadım değil. İlk gün Değermenci Cafe Restorant denilen şehir merkezindeki nezih ortamda biraz zaman geçirip yemek yedim. İnternetsiz geçen günlerden sonra telefonumun internete bağlanmasıyla gelen bildirimleri tahmin edersiniz. Tüm bunlarla vakit hızlıca geçti ve geceyi nerede geçireceğim sorunsalına takıldım. Couchsurfing’de çok fazla bir alternatifiniz olmadığını şimdiden söyleyeyim. Ben denediğimde pek geri dönüş olmadı. Belki sezon olmadığı için de böyle olmuş olabilir ya da son dakika istek göndermiş olmamadan da kaynaklı olabilir. Bir arkadaş burada olmadığı söyleyip, bazı bilgiler paylaştı benimle sağolsun.
Nahçivan zamanında İran’lıların sürekli ziyaret ettiği ve turizmi canlı tuttuğu bir noktaydı. Sonrasında hem buradaki olumsuz durumlardan ve para birimlerinin değer farkı iyice artmasından bu bölge biraz yalnız kalmaya mahkum olmuş gibi diyebiliriz. Benim ziyaretim esnasında 1 Manat 7,8 Tümen olarak takas ediliyordu. Aslında TL olarak da durum pek iyi sayılmazdı. 1 Manat 3,30₺ civarındaydı. Bahsettiğim restoranda yemeğimi yedikten sonra bana çağrılan taksiyle Grand Hotel’e geçtik ve taksi buraya 2 Manat istedi 1 Manata anlaştık! 🙂 Siz siz olun ve eğer buraya gelirseniz pazarlıksız pek iş yapmayın derim. Bunu taksisinden, oteline, restoranına varana kadar diyorum. İlk gün kaldığım Grand Otel’in 30 Manat gecelik fiyatıydı. Kahvaltı olursa 10 Manat ekliyorlardı üzerine ama benim tavsiyem dışarda çıkıp hem yöresel lezzetlerden tatmak ve hem de en fazla aynı fiyata farklı bir şeyler de bulabilirsiniz. Aslında hotelde kalmayı istememin başlıca sebebi internetti. Ne var ki, internet burada da sorunluydu. İran’da en azından internet yok diye kendime alternatif uğraşlar bulurken burda var olan ama kullanılmayan interte girmeye çalışırken baya sinir harbi yaşadım diyebilirim. Neyse ki günlerce iletişimsiz kaldıktan sonra en azından merak edenlere dönüş yapabildim. O açıdan iyi oldu diyebilirim. Türkiye’den yola çıkarken hali hazırda bitirmek için çalıştığım web sitelerini, İran’da internetin bir anda gitmesiyle maalesef tamamlayamadım ve verilmiş sözler olduğundan bu durum beni rahatsız ediyordu. Ayrıca bu süreçte bana ulaşmak isteyen yeni müşteriler de nihayet bana ulaşabilmişti ve tüm bunları düşününce daha çok kısa süre önce çıktığım yolculuğu maalesef ertelemek durumunda kaldım. Kararım yeniden Türkiye’ye dönerek işlerimi bitirip, bu tarz senaryolara da daha hazırlıklı olarak tekrar yola çıkmak yönünde oldu. 2 Gün kaldığım Nahçivan’dan tekrar İran’a dönüp birkaç gün sonrasında yine Tebriz’den, Trabzon’a Ali Osman Ulusoy firmasıyla döndüm. Şu an işlerimi bitirmiş ve yeniden yola koyulmak için can atıyorum. Bu sefer bir alternatifim daha var. Yine yeniden Rusya! Henüz netleşmese de ilk kez burdan telaffuz etmiş oldum. Evet, olursa yeniden Rusya, olmazsa yine İran! Her ne kadar şu an daha da karmaşık durumda olsa da şansımı denemekten vazgeçmeyeceğim. Olacakları yaşayıp görelim bakalım.
